Da un pezzu, da zitella,
Da l'eternu, pè u sempre
Quandu tù ùn mi rispondi.
Vene solu ogni tantu
Da chì l'aghju sminticatu.
Cresce cum'è lu to cantu,
À l'ispensata,
Quandu u core hè liberatu
È chì a mente s'hè pulita
Quant'è un spechju nittatu
Di a polvara di u tempu.
U cunnoscu.
Cresce à mezu à le risate,
À tante chjachjare vane,
À i stridi chì m'intronanu,
M'ingutuppa u Silenziu.
Hè u mo celu apertu
Hè u mare immensu
Hè mantellu, hè aggrottu.
À mezu à a folla sò straniera,
Nimu mi vede nè mi sente.
Fughjenu à dritta à manca
Cappiendu l'urli di spaventu.
Mi ghjunghje adossu issa vittura
Ammantata di Silenziu.
Un sguardu scemu mi trapaneghja
Cum'una stantara, l'aspettu.
Chì senterai dopu à u scempiu?
Ch'è tù ùn pienghjessi o caru
Ti vogliu cunsulà, u ti vogliu rigalà
Ch'ellu ti cuprissi e spalle
Ch'ellu salvessi la to anima,
Ch'è tù u cunniscissi ancu tù,
Stu Silenziu.