Angeleri francescu - Esiste

U signozzu d'una tarra, chì sà arburà i scetri
Persu avìa a so zarra, frà li chjassi li più tetri
Da sbusginà una fiara.

È cusì,
Una prutesta nascìa, frà sta duttrina suciale
Pè suminà à sulìa, una identità reale
Chì s’accertava fundìa.

Tandu l’esse fù ragione, pè pruclamà è sussiste
L’arbitraria decisione, d’una cagione d’esiste.

È à cuscenze rabbiose, svulteremu l’inghjustizia
Di ste preputenze altose, à l’infama ingurdizia
Incù l’ànime bramose, da caccià l’inimicizia.

Quì ogni ventu s’hè destu, à u passu d’un dumane
È u focu manifestu, colmu à fiàccule suvrane
Dete un chjarore celestu.

È cusì,
À l’innasta illudente, d’una forza chjasimata
Una stella più ardente, ci sarà sparamundata
Pè zirlà d’altre surgente.

Oghje l'avvene cuncede, l'armunìa d'un rinnovu
Da dissetà è spruvede, u sensu d'ogni rimprovu.

È à cuscenze accese, volta torna a maestrìa
Da scoglie ste maniprese, ritruvendu a so vìa
Pè cuncreà stu paese, à l’alta demucrazìa.