Weber - Lamentu di Ghjuvanghjaseppu

Socu banditu
è for di strada à vita
À malavia,
lampatu da una lita
Chì ci hà tocca in famiglia
È spinsi a nostra ziglia
Vi spiecu quì a raghjoni
Chì m'insegna oghji u stradoni

I maladetti
ani rivindicatu
U Castagnetu
à u fruttu dilicatu
Po un cucinu nutariu
L’hà cunsigliati in ghjustizia
È po babbu, Ghjuvandariu
N’hà sintutu l’inghjustizia

Babbu in prighjoni,
è poca robba à cena
N’hè morta Mamma,
a cara Matalena
Nanzu m’hà tesu u fucili
È mandatu à la vindetta
Dopu appaghjati i so cili
Socu falatu in piazzetta

Trè po sò morti,
ma ùn hè abbastanza
Sti scruccunacci,
si sò richjosi in stanza
Ani da sorta un bel’ghjornu
È l’aspettu, machjaghjolu
Ani da senta u bonghjornu
Di u fucili à scagliolu

Ma pensu à tè,
o cara innamurata
Oghji a me vita,
certi l’ani furata
Ùn farè lu matrimoniu
Cù lu to Ghjuvanghjaseppu
L’hà impiditu u dimoniu
Ma stirparaghju u so ceppu

Avà po fughju
ch’eddu abbaghja lu cani
Ampararani
à quali porta i sanni
Precu lu ghjandarmu corsu
Di tena si com’à l’orsu
Piattu ind’u so aggrottu
Quand’e li faraghju mottu

Micca assassinu,
socu omu vinditteru
Ùn mi mandeti
nì frati nì paceru
Di tartana o di stilettu
A vindetta si farà (ni),
Di rustaghja o di scupettu
Lu so sangui sbarzarà (ni)

Addiu o cari,
la me sorti era scritta
Ùn hè gluriosa
è ancu sarà trista
Ch’e ùn saraghju duttori
Era u sognu di Mammà
Oghji strappa lu me cori
D'ùn pudè ti più amà.